Miniaturka "Złamana obietnica"

Tą miniaturkę napisałam z myślą o Ninie Pasquarelli <33

Julka ma dzisiaj urodziny *.*

Wszystkiego najlepszego skarbie :*

Nadzieja is­tnieje zaw­sze, do os­tatniej chwi­li. Dla­tego właśnie jest nadzieją. Nie możemy jej zo­baczyć, ale ona jest dos­ta­tecznie blis­ko naszych twarzy, byśmy poczu­li po­wiew po­ruszo­nego po­wiet­rza. Jest zaw­sze tuż obok i niekiedy uda­je się nam ją schwy­tać i przyt­rzy­mać na ty­le długo, by wyg­nała z nas piekło. ~ Jonathan Carroll

Człowiek, życie.. jest niczym ziemia nocą. Księżyc jest nadzieją. To nadzieja utrzymuje nas przy życiu. Gwiazdy również są wspaniałe i potrzebne, jednak umiemy bez nich żyć. Ale bez księżyca.. bez nadziei nie damy sobie sami rady. Zawsze mogą pojawić się chmury i ukryć poszukiwaną przez nas nadzieję. Ale chmury odlecą, a nadzieja zostanie. Nadzieja jest zawsze.. i wszędzie.  Nawet kiedy wszyscy już się od nas odwrócą i nas zostawią ona będzie. Nadzieja zawsze była, jest i będzie.

Podeszła do okna i odsunęła poszarzałą już firankę. Spojrzała na niegdyś czerwoną huśtawkę. Przypomniała sobie, jak jako dziecko lubiła tam przesiadywać i pisać krótkie historyjki. Jak godzinami przesiadywała tam płacząc po zerwaniu z chłopakiem. Po jej policzku spłynęła samotna łza. Szybko ją wytarła i usiadła na parapecie. To tutaj po raz pierwszy otworzyła się przed przyjaciółką i powiedziała co naprawdę czuje. To tutaj po długich namowach swojej siostry założyła bloga z opowiadaniem. Siedziała dokładnie w tym miejscu, ale była inną sobą niż teraz. Teraz jest bardziej dojrzała? Nie, po prostu się zmieniła. Nie jest już tą rozbrykaną trzynastolatką. Ma dwadzieścia lat i zapomniała o tym co było. Straciła kontakt ze starymi "internetowymi" znajomymi którym wcześniej obiecała, że ich odwiedzi. Usunęła blogi na podstawie serialu z dzieciństwa. Zapomniała o tamtym życiu. O tym co kochała.

Inni mieli.. nadal mają nadzieję, że wróci. Że nie zniknie na zawsze. Że ich nie zostawi. Pragnęli naprawdę ją spotkać, poznać, porozmawiać na żywo. Ale ona ich zostawiła, zapomniała o tym co ich łączyło. Odeszła. Opuściła ich. Nie umieli wybaczyć.

- Jesteś?

- Tak. O co chodzi?

- Czy ty.. będziesz zawsze?

- Co masz na myśli?

- Nie zostawisz mnie.. nas? Nigdy?

- Nigdy.

- Obiecujesz?

- Obiecuję.

- A czy my..

- My co?

- Zawsze będziemy przyjaciółkami?

- Zawsze.. Przyjaciółki na zawsze.

- Obiecasz mi?

- Obiecuję.

- Skłamałaś!

- O co chodzi? Znamy się?

- Już zapomniałaś. Zapomniałaś o przyjaźni. Kolejna złamana obietnica.

- Nie zapomniałam.

- Obiecałaś, że nigdy nas nie zostawisz. A odeszłaś.

- Żeby wam było lepiej.

- Straciłam przyjaciółkę, byłam załamana! Jak to miało mi niby pomóc?!

- Sądziłam, że mnie nienawidzisz.

- Kochałam cię!

- Myślałam, że mnie się nie da kochać. A potem było już za późno..

- Wiedziałam, że masz niską samoocenę, ale to już przesada.
- Przepraszam.
- Myślisz, że zwykłe "Przepraszam" sprawi, że zapomnę?
- Nie. Ale ja żałuję. Naprawdę. Tęskniłam.

Ale prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko!

- Przepraszam.

- Za co? Przecież to ja cię opuściłam.

- Byłam wredna, zbyt pochopnie zareagowałam. Wybaczysz mi?

- Jasne że tak <3

- Też tęskniłam <3

- Nie tak bardzo jak ja ;*

- Przyjaciółki na zawsze?

- Na zawsze <3

I nadszedł ten dzień. Przyjaciółki z internetu spotkały się i.. zaprzyjaźniły jeszcze bardziej. Bo nawet przeciwieństwa, żal, kłótnie i kilometry nie zniszczą prawdziwej przyjaźni.

*****

Kocham cię Julka <3

Ta Miniaturka taka trochę mało miniaturkowa i dziwna :/

Nie umiem, przepraszam.

Nie wiem skąd w mojej głowie się biorą tak chore pomysły xd

Jeszcze raz wszystkiego najlepszego Julka <33 Kocham cię najbardziej na świecie :***

xx

Julia